Panie, byłeś schronieniem słabemu, schronieniem ubogiemu w jego niedoli, ucieczką przed powodzią, cieniem przed upałem. Iz 25,4

Mówi pierwszy i ostatni, który był umarły, a ożył; znam ucisk twój i ubóstwo. Obj 2,8-9

Niech ci błogosławi Pan i niechaj cię strzeże. 4 Mż 6,24

Z jego pełni myśmy wszyscy wzięli, i to łaskę za łaską. J 1,16

Zmartwienie w sercu człowieka przygnębia go, lecz słowo dobre znowu go rozwesela. Prz 12,25

Bądźcie jedni dla drugich uprzejmi, serdeczni, odpuszczając sobie wzajemnie, jak i wam Bóg odpuścił w Chrystusie. Ef 4,32

Spr. 12,25: Sorge im Herzen bedrückt den Menschen; aber ein freundliches Wort erfreut ihn.

Eph 4,32: Seid aber untereinander freundlich und herzlich und vergebt einer dem andern, wie auch Gott euch vergeben hat in Christus.

Chwalcie go, słońce i księżycu, chwalcie go, gwiazdy świecące! Bo On rozkazał i zostały stworzone! Ps 148,3.5

Godzien jesteś, Panie i Boże nasz, przyjąć chwałę i cześć, i moc, ponieważ Ty stworzyłeś wszystko, i z woli twojej zostało stworzone, i zaistniało. Obj 4,11

Stanie się w owym dniu, że narody będą szukać korzenia Isajego, który załopocze jako sztandar ludów. Iz 11,10

Zaraz, kiedy Jezus wychodził z wody, ujrzał rozstępujące się niebiosa i Ducha nań zstępującego jako gołębica. I rozległ się głos z nieba: Tyś jest Syn mój umiłowany, którego sobie upodobałem. Mk 1,10-11

Wiedzcie, że Pan jest Bogiem! Ps 100,3

Nie jest On daleko od każdego z nas. Albowiem w nim żyjemy i poruszamy się, i jesteśmy. Dz 17,27-28

Apostelgeschichte 17,27-28: Er ist nicht ferne von einem jeden unter uns. Denn in ihm leben, weben und sind wir.

Ps 100,3: Erkennet, dass der HERR Gott ist!

„Paweł skłóconym duszpasterzom w Koryncie i zborowi, którym się podzielił przypomina, że […] jak długo jest rwały fundament, to zawsze można odbudować wszystko, od początku. Fundamentem jest Chrystus”  – mówił na niedzielnym nabożeństwie ks. Piotr Gaś

Tekst kazalny:  1 Kor 3, 9-17

Nabożeństwo w formie wideo znajdą Państwo pod tym linkiem:

Hiskiasz śmiertelnie zachorował. I modlił się do Pana, który go wysłuchał i dał mu cudowny znak. Jednak Hiskiasz nie odwdzięczył mu się za wyświadczone dobrodziejstwo, gdyż jego serce wzbiło się w pychę. 2 Krn 32,24-25

Jeden zaś z nich, widząc, że został uzdrowiony, wrócił, donośnym głosem chwaląc Boga. I padł na twarz do nóg jego, dziękując mu. Łk 17,15-16