„[…] Mamy dorastać nie do jakiegoś naszego wyobrażenia, co ma być światłością i dobrem, ale mamy dorastać do tej miary dobra i światła, które jest nam dane w Chrystusie. Bóg przyjął nas jako swoją własność i Bóg chce byśmy żyli jako jego dzieci w tym świecie […]”. 

Rozważanie Słowa Bożego na pierwszy dzień Świąt Narodzenia Pańskiego, oparte na Liście do Tytusa, 3 rozdział, wersy 4-7,  prowadzi ks. Piotr Gaś. 

Całość nabożeństwa w naszym serwisie na YouTube.

I jeszcze informacja o koncercie i zbiórce na małego Mirka. Przeczytajcie i przyjdźcie na koncert 😀 Jeśli nie możecie, zastanówcie się nad dołączeniem do zbiórki? Wszystkie informacje znajdziecie tutaj ❤️

„[…] Świątynia zaistniała, ale wiemy z historii, że znowu została zburzona. I wydaje się, że to, co miało być ocaleniem i stawało się nadzieją, także w czasach Jezusa, legło gdzieś w gruzach. Izrael znowu przestał istnieć, został rozproszony.
Czy proroctwo Pana spełnia się zatem?
Czy warto polegać na proroctwie Pana?
Czy Bóg zawiódł znowu?
Czy Bóg bawi się naszymi drogami i losami?
Czy Bóg faktycznie wyrywa, ocala, ratuje?”

O tym jak i czy sprawdzają się słowa proroków mówi ks. Piotr Gaś w swoim rozważaniu, w wigilię Bożego Narodzenia. Kazanie oparte jest na słowach z Księgi Ezechiela, z rozdziału 37, wersy od 24.

Nabożeństwo w wersji wideo na naszym kanale YouTube.

I jeszcze informacja o koncercie i zbiórce na małego Mirka. Przeczytajcie i przyjdźcie na koncert 😀 Jeśli nie możecie, zastanówcie się nad dołączeniem do zbiórki? Wszystkie informacje znajdziecie tutaj ❤️

„Apostoł Pański Paweł uczy zbór na nowo rozumienia pewnych pojęć, wartości, które Bóg przed nami otwiera. I robi to w dość specyficzny sposób: ucząc na nowo rozumienia słowa „tak” […] i słowa „nie” – mówi w rozważaniu Listu do Koryntian ks. Piotr Gaś, który pyta swoje zbór: „Znacie to słowo?”

Teksty liturgiczne i kazalne na czwartą niedzielę Adwentu, to: Iz 62,1-5; Łk 1,(26-38)39-56; 2 Kor 1,18-22

„Nawet Mojżesz próbował uchylić się od podjęcia misji wyprowadzenia Izraelitów z niewoli egipskiej. Sądzę, że tym bardziej godna podziwu jest postawa Marii, która może być dla nas wzorem posłuszeństwa wobec Boga.
Bóg powierza jej wypełnienie ważnego zadania w jego planach wobec ludzkości i Maria od razu się zgadza, bo chce być Bogu posłuszna” – mówiła w rozważaniu Słowa Bożego diakon Małgorzata Gaś.

Teksty liturgiczne i kazalne na czwartą niedzielę Adwentu, to: Iz 62,1-5; Łk 1,(26-38)39-56; 2 Kor 1,18-22

Całe nabożeństwo na naszej stronie w serwisie YouTube.

„Siostry i bracia, dlaczego uciekacie przed Bogiem?” – pyta, rozważając słowa Ewangelisty Łukasza, ksiądz Piotr Gaś – „Albo dlaczego słuchając, pozostawiacie to, co jest do was kierowane poprzez czytania i wykład Słowa, jako coś, co po prostu tak sobie płynie? Bez reakcji. To, co zapowiadał Jan Chrzciciel i co stało się, choć stało się lokalnie i w tamtym czasie, w swojej mocy i skutkach obejmuje także nasz czas. Bo Ten, który przyszedł, jest Panem poza czasem. I nikt już tego nie zmieni”.

Teksty liturgiczne 3 niedzieli w Adwencie:  Iz 40,1-11; 1 Kor 4,1-5; Łk 3,(1.2)3-14(15-17)18(19.20)

Nabożeństwo na YouTube, do zobaczenia w wersji wideo, pod tym linkiem.

TŁUMACZENIE KAZANIA ZNAJDĄ PAŃSTWO W TYM LINKU!

„Kim on jest, Jezus z Nazaretu? – pyta ks. dr Volker Feigle, z katedry ewangelickiej w Berlinie – Dziwak, głupiec, marzyciel, niektórzy mówią i odwracają się, kręcąc głowami. Uczestnik zamieszek, bluźnierca, buntownik, mówią inni i obmyślają swoje plany. Inni ludzie mówią: „Wspaniały facet, wzór do naśladowania we wszystkich dziedzinach życia, opiekował się biednymi i był na krzyżu. Nic więcej.”

Kim on jest dla nas? Dla Ciebie? Dla mnie?

Co byś powiedział, gdyby ktoś zapytał cię, na czyje przyjście przygotowujecie się wy chrześcijanie w tych tygodniach? Prawdopodobnie walczylibyśmy ze słowami. Przynajmniej ja walczę o słowa, ponieważ nie lubię przychodzić tak szybko ze wszystkimi teologicznymi sloganami. Jąkam się. Błądzę po omacku. 

Może w ten sposób: Jezus to Ten, kto porusza się w Jerozolimie, wyrzeka się swojej mocy, a jednak jest pełen mocy. Mówi o pojednaniu, nie będąc słabym. Daje się dotknąć nędzy poszczególnych ludzi i obiecuje sprawiedliwość dla wszystkich. Mówi do ludzi tak bardzo, że żałują i zaczynają od nowa. Prowokuje władców, kwestionuje pewność i przewraca hierarchie do góry nogami. Udaremnia ich krwawe gry i doprowadza ich do szału. Denerwuje miasto, ponieważ nikt, kto go spotka, nie może pozostać obojętny. Staje się bezbronny, bezsilny i delikatny jak dziecko. On jest tym, który rozdaje zaufanie. Kto chce do nas przyjść i puka do zamkniętych drzwi i serc. Kocha każdą istotę ludzką, w taki sposób, że każdy, kto się otworzy, jest pewien, że śmierć nie może mu zaszkodzić. On jest Żywym, z którym życie może zacząć się od nowa.

Całe nabożeństwo pod tym linkiem.

Dziś nietypowy podcast. 
Przedstawiamy Wam zapis rozważań o Adwencie, którymi podzielili się z nami trzej duchowni pochodzący z trzech tradycji chrześcijańskich.

O Adwencie mówili i modlili się z nami: 
ks. dr Andrzej Tulej, Kościół Rzymskokatolicki 
ks. dr Doroteusz Sawicki, Prawosławny Kościół Autokefaliczny RP
Ks. dr Grzegorz Giemza, Kościół Ewangelicko-Augsburski

Rozmowę prowadził ks. Piotr Gaś, proboszcz parafii Ewangelicko-Augsburskiej św. Trójcy w Warszawie.

„W Kościele Prawosławnym nie ma Adwentu, jest Post – mówił ks. Sawicki – Post, który jest „wyjściem naprzeciw”. A więc światło jest tutaj także bardzo wskazane, bo jeżeli chcemy iść poprzez mroki tego świata ku światłości Królestwa Bożego (a to jest przecież spotkanie z Chrystusem, w Betlejem) to trzymanie w ręku światła jest bardzo wskazane. 
Dodatkowo Kościół Prawosławny traktuje post jako swego rodzaju przejście przez ogień ku Paruzji. Pamiętamy te słowa z Apokalipsy, że świat zostanie przemieniony przez ogień”.

„W Kościele katolickim, w okresie Adwentu, akcent nie jest położony na Poście – przypomina ks. Tulej – […] A więc na co chce zwrócić Kościół Katolicki uwagę przede wszystkim w okresie Adwentu? Mówi o radości. […] Tak widzimy ten czas, by przygotować się do przyjęcia łaski, czy łask, Bożego Narodzenia. Chodzi o wewnętrzną przemianę. I wszystko, co się dzieje w Adwencie ma temu służyć”.

„Adwent to czas oczekiwania – przypomina ks. Giemza, który cytuje jedną z pieśni śpiewanych w czasie nabożeństw w kościołach ewangelickich -’Chrystusowe przyjście to czworakie przyjście. Pierwsze w ciele było, drugie serc tyczyło, trzecie gdy skonanie, czwarte Zmartwychwstanie'. 
Spotkanie z Bogiem jest zawsze wielopłaszczyznowe i doświadczanie Boga jest zawsze wielopłaszczyznowe. […] „

Całość spotkania w naszym podcaście.
Zapraszamy do słuchania!