Czy rzeczywiście mam upodobanie w śmierci bezbożnego – mówi Wszechmocny Pan – a nie raczej w tym, by się odwrócił od swoich dróg i żył? Ez 18,23

Ja jako światłość przyszedłem na świat, aby nie pozostał w ciemności nikt, kto wierzy we mnie. J 12,46

Nie zakryję przed nimi mojego oblicza, ponieważ wylałem mojego ducha na dom izraelski – mówi Wszechmocny Pan. Ez 39,29

Różne są dary łaski, lecz Duch ten sam. I różne są posługi, lecz Pan ten sam. I różne są sposoby działania, lecz ten sam Bóg, który sprawia wszystko we wszystkich. A w każdym różnie przejawia się Duch ku wspólnemu pożytkowi. 1 Kor 12,4-7

Synu człowieczy! Wszystkie moje słowa, które będę mówił do ciebie, przyjmij do serca i słuchaj uszami! Ez 3,10

Musimy tym baczniejszą zwracać uwagę na to, co słyszeliśmy, abyśmy czasem nie zboczyli z drogi. Hbr 2,1

„Jakie wzorce, jakie przykłady przekazujemy następnym pokoleniom? Czy nasze dzieci […] uczą się od nas chciwości i zachłanności? Czy uczymy ich takiej postawy w życiu, w którym głosimy, że po nas choćby potop, byle nam było dobrze?” – pytał w dzisiejszym rozważaniu ks. Piotr Gaś.

Lud, który chodzi w ciemności, ujrzy światło wielkie, nad mieszkańcami krainy mroków zabłyśnie światłość. Iz 9,1

[Rozgłaszajcie] cnoty tego, który was powołał z ciemności do cudownej swojej światłości. 1 P 2,9

Chociaż widziałem jego drogi, jednak uleczę go, poprowadzę go i znowu udzielę obfitej pociechy jemu. Iz 57,18

Jezus powiedział: Nie potrzebują zdrowi lekarza, lecz ci, co się źle mają; nie przyszedłem wzywać do upamiętania sprawiedliwych, lecz grzeszników. Mk 2,17

Ponieważ zmiękło twoje serce i ukorzyłeś się przed Bogiem (…) przeto usłyszałem i Ja – mówi Pan. 2 Krn 34,27

Paweł pisze: Ja bowiem jestem najmniejszym z apostołów i nie jestem godzien nazywać się apostołem, gdyż prześladowałem Kościół Boży. Ale z łaski Boga jestem tym, czym jestem. 1 Kor 15,9-10